Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu
funkcja: rozbudowa galerii sztuki współczesnej w opolu
lokalizacja: Opole
inwestor: Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu
data: listopad 2010
zakres: projekt koncepcyjny
powierzchnia terenu: 2055 m²
powierzchnia całkowita: 3034 m²
autor: Tomasz Głowacki
zespół: Katarzyna Rybczyńska, Agnieszka Samsel, Paweł Wróblewski, Marcin Proch, Justyna Omelko
Projektowany obiekt wpisuje się w zastaną sytuację i kontynuuje zaplanowane w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku założenie na które składa się Teatr im. Jana Kochanowskiego i istniejący budynek Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu. Budynek wpisuje się w tradycję miejsca gabarytem, a w szczególności wysokością i linią zabudowy kontynuując zapisaną trzydzieści lat wcześniej myśl urbanistyczną. Proponowane materiały elewacyjne zastano na pobliskim terenie. Siatki, pokrywające niższe kondygnacje, podobne są do siatki na istniejącym budynku GSW, a błyszcząca, ażurowa okładzina wyższej części (pionowe metalowe lamele) koresponduje z okładziną sznurowni sąsiadującego teatru.
Mając na uwadze tradycje miejsca hall wejściowy do budynku GSW zlokalizowano symetrycznie w stosunku do wejścia do Teatru, pod wspólnym z nim zadaszeniem. Dotychczasową niewielką przestrzeń wystawową uporządkowano i przeznaczono na hall wejściowy. Sale wystaw umieszczono na pierwszej i drugiej kondygnacji. Sala główna na parterze ma wysokość ponad 6 metrów i doświetlenie wschodnim rozproszonym światłem z podcienia. Sala łączy się funkcjonalnie i optycznie z zewnętrznym „ogrodem sztuki” co zwiększa jej możliwości aranżacyjne.Z Sali Głównej reprezentacyjne schody oraz dwie kładki prowadzą na antresolę. Na drugiej kondygnacji (+1) zaprojektowano zespół towarzyszący galerii, obejmujący dwie sale seminaryjno-projekcyjne. Na trzeciej kondygnacji (+2) zlokalizowano zespół administracyjny. Pokoje biurowe doświetlone są dużymi oknami przez pionowe pasma fasady, a strefa komunikacji i wypoczynku doświetlona wewnętrznym, przeszklonym patio. Położony po zachodniej stronie kompleksu budynek flankuje niewielki pasaż, który utworzono przez lata użytkowania. Planuje się obudowanie go, tworząc kameralny ogród sztuki. Plac ten staje się zachętą do bliższego poznania i wizytówką Galerii.
Zewnętrzną przestrzeń ekspozycyjną podkreślono dodatkowo formą kładki zawieszonej nad obniżonym poziomem żwirowego ogrodu. Biała nawierzchnia wysypanych kamieni i betonowych postumentów zaznacza odmienny charakter przestrzeni i umożliwia prezentację sztuki. Jedyny przerywnik – betonowe wyspy – stanowią użytkowe podesty dla gości kawiarni zatopione w przestrzeni sztuki.